In de rubriek ‘Even kennismaken met…’ leren we de beleidssecretarissen van MKB-Nederland en VNO-NCW beter kennen. Wie zijn ze en wat doen ze? Deze week: Laura Stam, die de Europese dimensie van de internationale agenda en handelspolitiek, transport, de consumentenagenda, intellectueel eigendom en onderwijs in haar portefeuille heeft.
Hoe lang werk je al bij MKB-Nederland en VNO-NCW?
‘Dit is mijn eerste baan, na mijn studie internationale politiek in Den Haag en Malmö. Ik begon in 2018 met een traineeship bij team internationaal. Sinds augustus 2019 zit ik in Brussel. Daar houd ik me vooral bezig met de internationale agenda en handelspolitiek, maar mijn portefeuille is veel breder.’
Wat springt er op dit moment uit?
‘Brexit vraagt nog aandacht. We hebben nog steeds te maken met de gevolgen daarvan. Maar het meest ben ik momenteel bezig met due diligence oftewel gepaste zorgvuldigheid. Dat is de Europese regelgeving voor internationaal maatschappelijk ondernemen waarover de EU nu nadenkt. Het gaat vooral over ketenverantwoordelijkheid. Als bedrijf moet je gepaste stappen nemen om mensenrechtenschendingen of milieuvervuiling in je keten te voorkomen.’
Dat klinkt mooi…
‘Maar er is wel direct een probleem: wat betekent een gepaste stap concreet? Hoeveel invloed heeft een kledingbedrijf dat één van de duizend afnemers is van stoffen bij een fabriek drie stappen verderop in de keten? En zijn de eisen voor het mkb net zo streng als voor grote bedrijven die meer mankracht en capaciteit hebben om hun keten te onderzoeken? Voor ons is het vooral belangrijk dat de wetgeving werkbaar is en bedrijven rechtszekerheid geeft.’
Wat is je rol daarbij?
‘Het onderwerp speelt ook in Nederland, dus ik overleg regelmatig met Nederlandse collega’s of we schrijven samen stukken. Nederland is voorstander van Europese wetgeving en stelt zich constructief op. In Brussel zoeken we partnerschappen met andere landen. Frankrijk heeft bijvoorbeeld al nationale MVO-wetgeving. Dat land staat positief tegenover EU-wetgeving, want dat betekent dat ze niet de enigen zijn die zich eraan moeten houden.’
Wat maakt je werk boeiend?
‘Ik ben met allerlei verschillende onderwerpen bezig en steek veel op van de collega’s met wie ik samenwerk. Ook leer ik hoe internationale politiek in de praktijk werkt. Ik vind het leuk om de impact te zien van wat ik doe. Bij het begin van de COVID-crisis hield ik bijvoorbeeld cijfers bij over wat er in verschillende landen gebeurde. Dat namen anderen direct mee in de onderhandelingen met de overheid over de steunmaatregelen. Verder is het werk in Brussel normaal gesproken heel sociaal, met veel borrels en recepties om te netwerken. Dat is door corona jammer genoeg minder.’
