En toen sloeg het noodlot toe voor ondernemer Marcel Adriaanse

Stuur ons een bericht


We proberen binnen 2 werkdagen te reageren.
Verder gelden deze spelregels.
Annuleren
? Contact
24-09-2019

Een schaatsploeg, een skybox bij Sparta. Het kon niet op voor Marcel Adriaanse, eigenaar van Hofmeier – Interim Management en Consulting. Tot zijn compagnon verongelukte in de Oostenrijkse Alpen. ‘Opeens ging het licht uit.’

 

‘Het jaar begon goed: 2008 was een topjaar. Sterker nog, het eerste kwartaal van 2009 was ons beste ooit. We waren hard gegroeid, stonden geregeld in de krant, hadden een eigen schaatsploeg, een skybox bij Sparta, het kon niet op’,  vertelt Marcel Adriaanse, eigenaar van Hofmeier – Interim Management en Consulting. ‘Tot het in april ineens omsloeg. Geen dipje, maar een Dip, met een hoofdletter D.'

De tegenslag van…Wat doet het met je als ondernemer als alles in het leven ineens tegenzit. Een faillissement, je compagnon overlijdt, je raakt ernstig ziek. In een korte serie vertellen ondernemers openhartig over hun tegenslag en hoe zij er weer bovenop probeerden te komen. In deel 1 het verhaal van Eric van Schagen, ceo van Simac: ineens ging alles mis. Vandaag deel 2. Vond je dit een leuk artikel? Schrijf je dan in voor onze gratis nieuwsbrief ForumAlert en ontvang voortaan al onze leukste en beste verhalen.

Marcel Adriaanse, HofmeierDe eerste klap: toen de crisis ook Hofmeier bereikte

'Mijn bedrijf zit in de financiële dienstverlening. Begrotingen opstellen, adviezen geven bij jaarrekeningen, meedenken over de financiering van nieuwe projecten. Die business bestaat bij de gratie van de ambities van onze klanten. En die ambitie was er opeens niet meer. Ze zeiden: 'Marcel, we doen even niets, we hebben je niet nodig.' Logisch, zij hadden zelf ook veel minder opdrachten. Dat moet in de tweede helft van april geweest zijn. En kwam toch wel als een verrassing. Van die crisis hadden we natuurlijk al wel gehoord, maar het bleef iets abstracts. Totdat opeens het licht uitging. Ik had geen nieuwe opdrachten meer voor mijn mensen. En de interne projecten drogen ook een keer op. Dan kijk je elkaar ‘s morgens aan: Wat gaan we vandaag weer eens doen?'

 

‘ik wilde niemand ontslaan, maar hoe lang zou de crisis duren?’

 

'Ik wilde niemand ontslaan, maar je moet toch praten met sommige medewerkers. Zou het niet handig zijn om een andere baan te zoeken, want dit kan nog wel even duren. Want wist je het maar! Dan waren we gezellig een potje gaan kaarten en een paar maanden later weer aan de slag gegaan. De andere kant van de medaille is: als je mensen laat gaan, ben je ook je kennis kwijt. Weer nieuwe mensen aannemen, kost ook geld. Het ergste vond ik dat mensen stilstonden en hun plezier in het werk verloren.'

 

Ben jij ondernemer en heb jij ook zo'n periode meegemaakt waarin alles ineens leek tegen te zitten? Een burn-out, ziek geworden, opgelicht of wat ook. Hoe kwam jij er weer bovenop? Als je jouw verhaal wilt vertellen, mail dan naar forum@vnoncw-mkb.nl 

 

De tweede klap: en ineens verongelukte zijn compagnon

'De tweede klap kwam een paar maanden later, in augustus. Mijn compagnon verongelukte in de Oostenrijkse Alpen tijdens het paragliden. Hij deed een ‘kurkentrekker’, zo'n heel snelle neerwaartse spiraal, en dat ging verkeerd. Maandag hebben we een mail en een sms verstuurd aan iedereen tegelijk. Mensen die echt de behoefte hadden om hun gevoelens te delen, konden bellen. Maar onmiddellijk daarna was natuurlijk de vraag: hoe ga je met de onderneming verder? Ik had opeens alleen de leiding. Mijn compagnon en maatje was ik kwijt. Dan staat er honderd man naar je te kijken met een blik van: Mars, wat gaan we doen?'

 

‘ik was de patatkraam geworden in een dorp dat liever Chinees at’

 

Marcel Adriaanse, Hofmeier'Ik zag dat een concurrent nog wel een goed tweede kwartaal had. Dat zette me aan het denken. Is er meer aan de hand dan de crisis alleen? Ik ben eens gaan rondvragen bij wat mensen van buiten en ook bij klanten. Was ik de patatkraam geworden in een dorp dat opeens liever Chinees at? Dat bleek zo te zijn. Maar als ik Chinees zou gaan koken, dan zouden ze terugkomen. Ik noem dat 'van buiten naar binnen kijken'. De meeste ondernemers doen het andersom en denken dat de oplossing van hen moet komen. Maar je moet gewoon durven vragen aan je klanten: hoe denk je dat wij het beter kunnen doen dan nu? Achteraf denk ik dat dat doorslaggevend is geweest.'

 

Hoe de crisis Hofmeier blijvend veranderde

'Enfin, eind 2010 zijn we het bedrijf gaan ombouwen. Naar een meer adviserende rol, om meer toegevoegde waarde te kunnen leveren op een hoger kennisniveau. Van een paar activiteiten en klanten hebben we afscheid genomen. Een deel van het personeel kon daarin mee. Met anderen moesten we praten. De crisis heeft Hofmeier blijvend veranderd.'

'Ondertussen putten alle zorgen om het bedrijf me uit. Ik kreeg last van mijn hart, en van mijn darmen. Het verdriet om mijn compagnon, die ook echt mijn maatje was, en de zorgen om het bedrijf holden me helemaal uit. Mijn vrouw was fantastisch, zij remde me niet af. Maar mijn lichaam liet het weten toen het genoeg was. Ik ben heel blij dat ik een hecht gezin heb als thuisbasis, en niet in de drank of iets anders ben gevlucht. Op je gezin kun je altijd terugvallen. Het klinkt een beetje als een CDA-cliché, maar het is zo.'

 

‘al die zorgen, het verdriet, ze holden me uit. Maar op mijn gezin kon ik terugvallen’

 

'In 2013 hadden we weer een goed jaar. We waren vier, vijf jaar kwijt, maar er stond een gezond en nieuw bedrijf. Mijn compagnon mis ik nog steeds, maar het bedrijf is nu veelzijdiger geworden. Ik ben andere mensen gaan aannemen. Hofmeier groeide flink. Dat gaf een andere sfeer, bracht een andere cultuur met zich mee. In 2017 heb ik besloten afscheid te nemen van de dagelijkse operatie. Ik ben nog wel dga en als een soort commissaris op de achtergrond betrokken. Nu er een vitaal bedrijf staat, geeft mij dat de kans en energie om nieuwe dingen te ondernemen. Ik investeer in technologie-startups. Het moeten mensen zijn met wie ik een klik voel en het moet in de dienstverlening zitten. En ik moet een bepaald enthousiasme voelen om iets voor andere mensen te bereiken. Dat vind ik hartstikke leuk.'

 

Op de hoogte blijven van onze verhalen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.

Arnoud Veilbrief
freelance redacteur Forum
+31 70 3490 165